Feliz Cumpleanos en bezoek voor Linda

Whoehoe, we zitten alweer op de helft. En de eerste dagen in EuroClinica La Noria zijn alweer voorbij. Het gaat nog steeds goed hier, alleen het weer zit nu wat tegen. Regen regen, regen, we zitten niet in Nederland maar het lijkt soms wel zo.
Maar eerst nog even over vorige week. Dinsdag heb ik zelf mogen assisteren bij de dermatoloog. Vandaag zouden de rollen omgedraaid zijn, de assistente zou met de rug tegen de muur gaan staan en ik zou alle spullen klaarleggen en aangeven. Uiteindelijk bleef de assistente gedurende de ingreepjes weg en heb ik alles zelfstandig gedaan. Dat was op zich wel fijn want daardoor kon ik ook echt alles zelf doen. Het was een tijdje staan maar dat maakte niet uit. Het contact met de patiënten was leuk, met de dermatoloog kun je goed lachen.

Woensdag was het dan zover. Linda haar ouders, broertje en vriend kwamen voor 5 dagen op bezoek. Als verrassing is Linda ze op het vliegveld gaan halen. Omdat er ’s middags in de kliniek niet veel meer te doen was mocht ik ook naar huis. Het was heerlijk weer vandaag dus ze waren op het strand te vinden, daar ben ik ook maar naar toe gegaan. ’s Avonds hebben we ons een heerlijke pizza gegeten en hebben we daarna gezellig nog wat gedronken in ons appartementje.
Donderdag moest ik gewoon naar stage. Omdat om half 5 de radioloog kwam heb ik ’s middags siësta mogen houden en ben ik later in de middag nog teruggegaan om aanwezig te zijn bij een mammografie en wat echo. ’s Avonds hebben we bij de Valkenburg gegeten en dat was weer lekker. Na het eten hebben we nog over de boulevard gelopen en zijn we bij een cocktail bar een cocktail gaan drinken. Die mojito’s smaakte goed, al waren de meningen verdeeld hahaha. Het was een gezellige avond, we hebben veel gelachen.

Vrijdag zijn ook de ouders van de vriend van Linda gearriveerd. Toen ik rond half 2 terug kwam van stage zat iedereen in ons appartementje, dat was nog eens een warm binnenkomen. Het was heerlijk weer dus we zijn met z’n alle op terras gaan zitten bij lounge KU. Vandaag is de beheerder van het appartement langs geweest en heeft hij het kaartje van de tv gebracht. Hij zei dat we na ander half uur de rest van de Nederlandse zenders konden kijken. ’s Middags toen er 2 uur om waren hebben we de tv getest, maar nog steeds geen andere zenders, wat een teleurstelling. Een paar uur later nogmaals getest en het was echt een “Zalando momentje”. Na 5 weken zagen we ein-de-lijk rtl 4 op onze televisie staan. Linda en ik gilde van geluk, we waren helemaal happy! ’s Avonds hebben we met z’n alle bij de chinees gegeten. Hier hebben we gekozen voor het happy menu. Voor €4,95 hadden we een 3-gangen menu, het smaakte goed en we kregen nog best veel ook. Net als gisteravond zijn we weer naar de cocktailbar (moon beach) gegaan om een cocktail te drinken. Vandaag even geen mojito maar een sex on the beach, Mmmm..

Na veel geheimen en overleg met het feestcomité was het zaterdag dan eindelijk zo ver, Linda’s verjaardag. ’s Morgens heb ik samen met Luc het appartement versierd en haar ouders zorgden voor een ontbijtje. Jarig in Spanje, toch wel heel anders als in Nederland maar we hebben er een gezellige dag van gemaakt. Het weer zat alleen jammer genoeg niet mee, de zon scheen nauwelijks en het was ook best koud. Eigenlijk wilde we naar de cactustuinen met de watervallen maar toen we bij het toeristenkantoor hadden geïnformeerd bleek dat de bus alleen ’s morgens en ’s avonds rijdt dus wij waren te laat. Toen zijn de jongens een wandeling gaan maken richting het kruis op de berg en zijn de meiden bij La Marina gaan shoppen. ’s Avonds hebben we Grill house gegeten. In het restaurant is een soort van gevangenis gebouwd. Vooraan staat een hekwerk met 2 tafels erin, hier hebben wij gezeten. Na het eten zijn we bij de Penolope gaan zitten en hebben we een cocktailtje gedronken. Toen we daar zaten zagen we op tafel een kaartje liggen dat je hier waterpijp kon roken. Deze hebben we besteld, tja waarom ook niet? En het was goeje. Als afsluiter hebben we nog een drankje gedaan in ons appartement. Linda, Luc en ik hadden als voorgerecht stokbroodjes met ali oli gegeten en dat was blijkbaar goed te ruiken (zelf hadden we niets in de gaten), het was blijkbaar niet zo fris. Zondag morgen rook het hele appartement naar knoflook, heeeeerlijk De reacties waren wel grappig. Zelf hadden we nergens last van, haha.

Zondag was het dan alweer de laatste dag, de dagen zijn veel te snel gegaan. Het waren 5 leuke dagen met lol en plezier, erg jammer dat ze alweer moesten gaan. Er wordt zo lang naar het moment uitgekeken, en als het moment er dan eenmaal is , is het ook zo weer voorbij. Het is weer eens tuk stiller in het appartementje, van 8 personen zijn we weer terug met z’n tweeën. Maar dat zal niet lang duren want vrijdagavond komen de vriendinnen van Linda en mijn ouders op bezoek., dus we hoeven ons niet te vervelen.

Maandag weer back to the basic, weer een normaal dagje stage, of ja dat was het niet helemaal. Ik mocht vanavond mee met de thuiszorg, omdat deze ook aangesloten zit bij de kliniek hebben wij de gelegenheid om een dagje mee te lopen. We gingen langs bij 6 patiënten, het waren erg verschillende patiënten. Ik mocht aanwezig zijn bij het verwisselen van een katheter, het verschonen van een luier, het omkleden van kleding naar pyjama en het in bed leggen. Ik vond het leuk om een avondje mee te gaan met de thuiszorg. Ik heb een goede indruk kunnen krijgen van het soort werk dat ze doen.
Dinsdag zat ik ’s morgens in de La Noria. Ik moet erg wennen aan het feit dat het hier een stuk rustiger en stiller is als in de andere kliniek. Het liep ook een beetje rommelig vandaag, omdat de waarnemend arts niet echt bekend is hier, kon hij niet alles vinden. Dat was niet zo handig, maar we hebben het opgelost.
Woensdag ben ik de hele dag op stap geweest met een assistente. ’s Morgens ben ik eerst bloed gaan prikken in Albir, een plaatsje naast Benidorm. Vervolgens ben ik meegereden om bij wat mensen thuis te prikken, dat vond ik wel leuk om te doen. Ik ben in verpleegtehuis Montebello geweest, hier zouden we 3 mensen prikken maar toen we daar kwamen bleek er een patiënt in het ziekenhuis te liggen, dit wordt niet doorgebeld. Dat is wel vervelend want we stonden voor de gesloten deur. ’s Middags nog meer bloedprikken in La Noria, ik was wel tevreden hoe het ging. Af en toe ernaast, maar dat kan gebeuren.

Morgen is het eindelijk zover, na 6 weekjes zie ik papa en mama. Ik heb er echt super veel zin in!
Ook de vriendinnen van Linda komen, dus morgenmiddag pakken we samen de bus richting het vliegveld in Alicante en gaan we ze ophalen. Op naar weer een week vol bezoek en gezelligheid. Hopelijk gaat het weer nog wat veranderen, want de vooruitzichten zien er niet echt goed uit.

Bedankt voor jullie leuke en lieve reacties.
Leuk dat jullie mij volgen.

Heel veel Liefs, Milou